Για την Μαρία Κ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
σε αυτό το φέις, το απλό,
που με έκανε να σε ..
ξαναγαπήσω.
Μού άνοιξε δρόμους μακρυνούς,
με έφερε κοντά σε δυο γκρεμούς,
για να σε ακούσω.
Να δω πώς πέρασες εχθές,
και πώς σού βγήκε το προχθές,
το πως, περάσανε τα χρόνια...
Δεκατρία, λέει, στην σειρά,
ούτε ένα, μα ούτε κι επτά
κι εγώ, εδώ, να μην γνωρίζω
για εσένα...
μα ούτε και για άλλονε
κανένα
Ωφείλω να πω ευχαριστώ,
σε αυτό το φέις το απλό,
που με έκανε... να σε
ξανασυναντήσω...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου