8. Σ' αγαπώ...

Σ' αγαπώ...

Σ' αγαπώ πολύ, σου είπα.

Δεν ήθελα, κάτι άλλο, να σου πω,
παρά μόνον... πόσο πολύ σ' αγαπώ!!!

Lamprini Τ.

7. Εσύ...

Εσύ... 

Σε κοίταξα στα μάτια,
κι είδα την ψυχή σου
Ψυχή παιδιού, ψυχή μεγάλη,
Ψυχή ολόδροση και με περίσσια χάρη... 

Δεν πίστευα, ότι σαν κι εσένα
θα έβλεπα κάποια άλλη.
Με μία ζωή αφιερωμένη
και μες στην προσφορά!

Lamprini T.

6. Ανησυχία...

 Ανησυχία...

Τόσο πολύ που ανησύχησα,
μην δεν σε δω, μην δεν σε αγγίξω.

Ήξερα, ότι ήσουν ένα όνειρο,
αλλά, δεν ήθελα, και να σε λησμονήσω.

Lamprini

Αφιερωμένο... 

Είσαι χαμογελαστή...

Είσαι χαμογελαστή

 Kαρδιά... χρυσάφι!...

ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΕΣΥ, ΝΑ ΤΑΧΕΙΣ... ,
ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣTΗ...,
ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ ΧΡΥΣΑΦΙ!!!

Αφιερωμένο...
κι αφιερωμένο... σε μία φέις φίλη, (Λ.Μ.) που με ενέπνευσε... και το έγραψα...

Lamprini

4. Μία φιγούρα θαμπή...

Μία φιγούρα θαμπή... 

φιγούρα

Σε κοίταξα από μακρυά,
μία φιγούρα, ήσουνα, θαμπή,
αλλά, και τόσο φίνα.

Σε περίμενα κι από κοντά,
αλλά, η ζωή είναι πικρή,
κι  όσο να πεις σκληρή,
γι' αυτό, ποτέ μου, δεν σε ξαναείδα.

Και, τότε, κατάλαβα πολλά,
είδα και πόσο μου λείπεις
κι απογοητεύτηκα οικτρά,
χωρίς καμμιά ελπίδα (elpida...)

 Lamprini T.

Καλέ μου φίλε, αναγνώστη!!!..

ΠΗΓΗ... δηλαδή η πρώτη παρουσίαση... 

http://xwrisprogramma.blogspot.gr/2015/03/blog-post_6.html

 

Καλέ μου φίλε, αναγνώστη... 

 Καλέ μου φίλε, αναγνώστη!!!... 

αφού ήσουν τόσο δυνατός, και έφθασες έως εδώ... !!!!

με ευχές, να σε γεμίσω...

και να σε ευχαριστήσω!!!... 

τώρα που μπορώ... 

Νάσαι πάντα καλά και δυνατός...

να ομορφαίνεις την μπλογκο-γειτονειά...

γιατί "η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο... " (Ντοστογιέφσκυ)...

Ευχαριστώ!!!!! 

Που είσαι φίλος... 

καλός!!!... 

Lamprini Τ. 

2. Τι είναι απουσία;

 Απουσία

Τι είναι η απουσία...
"Ένα πουκάμισο αδειανό". Όπως θα έλεγε ο ποιητής
Θυμάμαι, όταν θρηνούσα για τον παππού μου
Σκέφτηκα, γιατί?
Γιατί θρηνώ?
Ο θάνατος είναι μια απουσία
Κι εγώ θρηνώ αδίκως..
Απλώς, ο παππούς... δεν είναι εδώ...


Για την Μαρία... του Γιάννη...
Για κάθε απουσία...

Lamprini  T.

1. Ποίηση... του λεπτού...

 Θα έρθω εγώ...

Πώς να ξεκινήσω, αν δεν έρθεις;
Με βήμα γοργό, θα έρθω εγώ.
Για να βρεθούμε κάποτε, κάπου, και κάπως.

Περίμενε μόνον, να σταθώ.
Να πιω λίγο νερό, και να σου πω.
Πόσο, μα πόσο πολύ σε αγαπώ.


Lamprini T.

 Η αρχή του ιστολογίου.  Ένα ποίημα του... δευτερολέπτου....