Υπέροχες σκιές...
Ανάμεσα στα δέντρα
Σε κοίταζα π΄ ερχόσουνα
ανάμεσα στα δέντρα,
σαν ήλιος φωτεινός,
που θάμπωνε τα μάτια...
Τότε, ήτανε, θαρρώ
που τρέχαμε μαζύ,
και λέγαμε ποιος θα νικήσει
μες στο παιγνίδι της ζωής,
μέχρι που τα παράτησες...
Και τότε σέχασα με μιας
δεν ήξερα πού ήσουν.
Ίσως, κάποτε, σε βρω,
όχι σαν ήλιο πια...
μα σαν σκιά
ανάμεσα στα δέντρα με τους ίσκιους...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου