168 Ναύπλιο

Ναύπλιο

Το χιόνι στο βουνό
Η ζέστη στην καρδιά
Το Ναύπλιο μάς περίμενε,

παιδιά 

Mπούρτζι, Ναύπλιο

Lamprini T. 

167 Ζεστασιά και 200 αναρτήσεις!

Ζεστασιά

Μια ζεστασιά θερμαίνει την καρδιά
Δεν χρειάστηκε κάτι άλλο
Αρκεί Νάσαι στον τόπο
Που αγαπάς βαθειά

ζεστασιά

Lamprini T. 

166 θα φύγεις

θα φύγεις 

Όταν είπες ότι θα φύγεις 

σκέφτηκα

μα πώς θα αντέξει τον αποχαιρετισμό;

Με τι καρδιά θα λησμονήσεις

μια ζωή στον τόπο αυτό;

Ήταν γενναίο αυτό που έκανες

Απορώ, το θάρρος πού το βρήκες;

Κι όμως έγινε.

Και ο χωρισμός... μάς βρήκε

απροετοίμαστους....

Δεν θα σε ξαναδώ... 

 ο χωρισμός

Lamprini T.

165 Kύμα...

Kύμα...

κύμα ήταν... πέρασε
καταιγίδα και κόπασε...

Μ' ακούς... ;

Kύμα...

Lamprini T.

164 Kαι τώρα...

Kαι τώρα... 

Kαι τώρα, πώς θα πλησιάσω.
Και τώρα ποιον θα αναζητώ.
Έφυγες, 
κι η πόλη έμεινε μόνη της.
Έφυγες
και δεν μπορώ να σε βρω

Ήδη μού λείπεις.... 

έμεινε μόνη της... 

Lamprini T.

163 To σύννεφο

To σύννεφο

Θα πρέπει να αλλάξω δρόμο
απ'το γνωστό σοκάκι, δεν θα σε δω.
Διάλεξες την λεωφόρο,
κι εγώ δεν οδηγώ.

Μόνον, το σύννεφο θα μάς ενώνει,
όταν, εκεί, ψηλά, κοιτώ...

το σύννεφο

Lamprini T.

162 Το ξέρει;

Το ξέρει;

Αυτή άραγε το ξέρει;
Δεν τολμώ να της το πω
Κι αν δεν το καταλάβει
καλά θα είναι.
Θα γλυτώσει... τον καημό....

καημό

Lamprini T. 

Ποιος βιάζεται

Ποιος βιάζεται

ποιος βιάζεται;... λεφτά να πάρει;
μήπως θα τα βάλει στο μαξιλάρι;...
όχι, έξω θα το ρίξει..
και ευτύς... θα ευτυχήσει...

λεφτά

Lamprini T. 

160 Γατί και Ναύπλιο...

Γατί και Ναύπλιο...

Νάσαι και γατί
Να απολαμβάνεις το Μπούρτζι
Κι οι άλλοι να περνούν αδιάφοροι...
Και περαστικοί...

γατί και... περαστικός... 

Lamprini T.

195 Ο καιρός

Ο καιρός

Θα χαλάσει κι άλλο ο καιρός.
Περιμένετε, παιδιά, να προσαρμοστώ.
Κατεβαίνει η θερμοκρασία.
Ξεκινήσανε τα  κρύα;...

ηλιοβασίλεμα και πτηνό

Ασπρόπυργος, εδώ... 

Lamprini T.

159 Μικρό

\

Μικρό

Έχω θυμώσει μαζύ σου,

αλλά, επειδή είσαι μικρό,

επειδή σ' αγαπώ

ας πάει και το παληάμπελο...αυτό...

σ' αγαπώ...

Lamprini T.

195 Νιάου...

Νιάου... 

Νιάου... τέτοια μάτια... δεν έχω ξαναδεί,
 σε λευκό... γατί 

γατί...

Lamprini T.

158 Εσύ...

Εσύ... 

Ο ευαίσθητος πού θα κρυφτεί;  
Ο πονεμένος πού θα σταθεί; 
 Κι εσύ... πώς θα σηκωθείς;...

λίγες γραμμές... έτσι... 

Lamprini T. 

157 Πόσο χάρηκα

Πόσο χάρηκα

Πόσο χάρηκα, δεν ξέρεις
Που σε είδα και με είδες
Κάθε τόπος έχει τα δικά του μέρη
Τις δικές του τις χαρές.

Ελπίζω να μην φύγεις
Όπως απότομα ήρθες
Ελπίζω νάρχεσαι
Να τα λέμε...
Να τα... λες...

τόπος... 

Lamprini T.

156 Σε περίμενα.

Σε περίμενα.

Σε περίμενα.
Kατέβαινες σιγά-σιγά... 

τα φώτα ήσαν ανοιχτά
μα ήσουν... μια σκιά...

σκιά.... 

(σταθμός Θησείου... ) 

Lamprini T. 

Φίλες...

Φίλες... 

Τι ωραία που ήτανε εχθές...
Φίλες από το φέις μπουκ...
γίναμε... γνωστές!!!!

φίλες - γνωστές... 

και του

χρόνου!!!!!!!!!!

Lamprini T.

155 Η κίνηση...

Η κίνηση... 

Κι όταν η κίνηση σε σταμάτα...

μια φώτο... θα την πάρεις... 

στα κλεφτά!

Παναθηναϊκό στάδιο, Αθήνα

Lamprini T. 

153 Οδήγηση...

Οδήγηση... 

με περίεργο τρόπο οδηγείς
πρόσεξε... στον δρόμο...
πώς θα ...  βγεις... 

Οδήγηση... 

Lamprini T. 

152 Ο καιρός...

Ο καιρός... 

Συννεφιασμένος ο καιρός
εσύ, προχώρησες προς το φως
Το τέλος ήταν κοντινό
και σε αντάμειψε... αυτό

...

O καιρός... 

Lamprini T.

154 Το κορίτσι...

Το κορίτσι... 

κορίτσι... 

Τι κορίτσι είσαι εσύ;

Κανείς δεν μπορεί να σε εμπιστευθεί.

 Άλλα λες, μα, άλλα κάνεις,

για να μην τους στενοχωρείς.

Λες, στην αρχή, ένα ναι,

και μετά, με ευγενικό τρόπο λες όχι.

Τι να πω.  Μάλλον, δεν θα σου ξαναμιλήσω.

Δεν ξέρω πώς να σου φερθώ.

Lamprini T. 

151 Απελλήν...

Απελλήν... 

Στην Ντοννβιλλ βαπτίστηκε η μικρή Απελλήν
Αν δεν είχα στείλει το γράμμα
δεν θα το γνώριζα πιο πριν...

Στην Ντοννβίλλ... είδα το σπίτι της... 
Αν δεν είχα στείλει το γράμμα...
δεν θα το ήξερα απ' την αρχή...

Στην Ντοννβίλλ...θα ήθελα να πάω...
Αν δεν είχα στείλει το γράμμα...
δεν θα με ένοιαζε πολύ...

Στην Ντοννβίλλ... είναι σαν να πήγα... και...
Αν δεν είχα στείλει το γράμμα....
Δεν θα γνώριζα... την Απελλήν....

Εκκλησία στην Ντοννβίλλ

Lamprini T.

150 Γεια σου...

 Γεια σου...

Γεια σου, τι κάνεις;...
Είσαι καλά;...
Χαίρομαι όταν σε βλέπω,
χαίρομαι όταν μού μιλάς...

Χαίρομαι... 

Lamprini T.

149 Και τώρα...

Και τώρα...

που έφυγες... 

Και τώρα που έφυγες
θα μείνω μόνη
να κοιτάω τα γράμματα
να κοιτάω το βιβλία

Και τώρα που έφυγες
θα μείνω στο μπαλκόνι
να βλέπω τους περαστικούς
να βλέπω τον ουρανό

και τώρα που έφυγες
θα μείνω εδώ
να σε περιμένω να γυρίσεις
για να με καλοκαρδήσεις... ...


Lamprini T.

194 Το σύννεφο...

Το σύννεφο... 

Και γυρίζω και τι να δω;...

Σύννεφο όμορφο και... στρουμπουλό...

Φωνάζω δυνατά κι εγώ, λοιπόν:

«Το κινητό, το κινητό... μία φωτογραφία να το πάρω!!!»

και να... το αποτέλεσμα... εδώ:

Το σύννεφο... 

Lamprini T. 

193 η αρκούδα

η αρκούδα

Ποια είναι αυτή η όμορφη, 

ποια είναι αυτή η ωραία;

Μού φαίνεται είναι μία αρκούδα, 

που την λένε Τιθορέα...

η αρκούδα

Lamprini T.

Το μικρό

Το μικρό

The Lumineers - Ophelia

The Lumineers

Οι Λουμινεερς... (κάτι με φως σημαίνει το όνομά τους... και Ο ο ο φηλία... !!)

Και μού λέει το μικρό, 

εγώ αυτό αγαπώ

και του λέω κι εγώ... 

ό,τι πεις... μα... κι ό,τι πω... !!!!!!!!!!

Lamprini T. 

Ποιο κουμπί...

Ποιο κουμπί... 

Ποιο κουμπί να διαλέξω
Που να σού ταιριάζει
Να το ράψω να το σιάξω
Για να μην... φωνάζεις;

κουμπιά

Lamprini T. 

148 Στην ρωγμή του χρόνου...

Στην ρωγμή του χρόνου... 

Εδώ, στην ρωγμή του χρόνου

Σε είδα και με είδες
Εδώ στην ρωγμή του χρόνου
Βρεθηκαμε

Εδώ στην ρωγμή αγαπηθήκαμε
Εδώ... πορευθήκαμε... Μαζύ ♡♥

Μαζύ... 

Lamprini T. 

Y.Γ.    Από τι μπορεί να εμπνευσθεί κανείς.... Ένα τραγούδι... ήταν η

 αιτία... 

147 Στα περιγιάλια

Στα περιγιάλια

Στα περιγιάλια
Βλέπεις τα φεγγάρια
Στα περιθώρια
Βρίσκεις... τα όρια;

Περιγιάλι

Lamprini T. 

146 Ντρέπεται το φεγγάρι

Ντρέπεται το φεγγάρι

Κρύβεται... ντρέπεται το φεγγάρι.
Είδε τα φώτα τα πολλά
Που του στερήσανε την χάρη

Λίγο πιο κάτω όμως
Στα σκοτεινά
Θάρθει η σειρά του πάλι
Να λάμψει να κυριαρχήσει
Να φανεί ποιος είναι ο βασιληάς
Και πάλι

το φεγγάρι

Lamprini T. 

145 Τα δικά μου...

Τα δικά μου... 

ποίηση

Κοιτάζω τα δικά μου... και προχωρώ...
Δεν μπορώ να σε περιμένω...
είμαι εδώ
τάχυνε το βήμα, μήπως σε βρω
γιατί σέχω κοντά μου
και ας το ξεχνώ...



Lamprini T.

Η συνάντηση...

Η συνάντηση... 

θησαυρός

Πώς μπορώ να σε συναντήσω...
Αφού θα σε πληγώσω

Αφού δεν θα χαρώ

Των ματιών σου τον θησαυρό...

Lamprini T. 

144 Έτσι...

Έτσι... 

Έτσι... 

Μιλήσαμε λίγο

Θα περάσουν κάποιες μέρες για να τα ξαναπούμε...

Μετά... κάποιοι μήνες

Μέχρι να χαθούμε

Lamprini T. 

143 Η πόρτα

Η πόρτα 

 

κλείνεις την πόρτα

Όποτε, κλείνεις την πόρτα...
νομίζω ότι δεν θα σε ξαναδώ.... 

Να, που πάντα όμως,

ανοίγεις το παράθυρό σου... 

και χαίρομαι γι ' αυτό!...

Lamprini T.

142 Περιμένω

Περιμένω 

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

ΜΗΝ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑΤΙ... 

Περιμένω να μιλήσεις
για να δω ότι είσαι καλά

Περιμένω να κινηθείς
για να δω ότι υπάρχεις.
Περιμένω να φωνάξεις
για να δω ότι με αγαπάς

Περιμένω υπομονετικά
περιμένω σταθερά
Περιμένω την χαρά...
Περιμένω... σιγανά... ... ... .. .


Lamprini T.

192 Τρία χελιδόνια

Τρία χελιδόνια

Τρία μικρουλάκια γελαστά
Περιμένουν με χαρά
Την μανούλα τους, παιδιά
Να τα ταΐσει... στην σειρά

τρία χελιδόνια στην φωλιά

κι ένα... κάτω δεξιά... 

Lamprini T. 

141 Εσείς και εμείς

Εσείς και εμείς

Εσείς δεν μπορείτε να σταματήσετε
Εμείς δεν μπορούμε να ανέβουμε...
Πολύ απλά
Δεν θα βρεθούμε

Πορταρια με λίγο ουράνιο τόξο και σύννεφα

Lamprini T. 

140 Κολυμβητής

Κολυμβητής

Μοναχικός κολυμβητής 
στο Περιγιάλι... της ζωής...

Περιγιάλι... 

Lamprini T.

139 H γοργόνα

H γοργόνα

Στην θάλασσα, εκείνην, την ρηχή
Μια γοργόνα, ζεστά, μάς χαιρετεί...
"Ζει ο Μεγαλέξανδρος", φωνάζει
Και τα πλοία όλα... τα βουλιάζει
:-)

εγώ...  γοργόνα... 

Lamprini T.